Κατηγορία
Χρονικές περίοδοι
Kλάση
edm:Timespan
Πάροχος
Κήπος Φιλοβίβλων
Δημιουργός
Κήπος Φιλοβίβλων
Κύρια γλώσσα
 
Άδεια χρήσης
Αναφορά Δημιουργού (CC BY 4.0)


RDF/XML   JSON-LD  

http://semantics.gr/authorities/libraries-historical-periods/1729386611

  • Νεότερη Εποχή 
  • Modern Era 
  • Ο ιστορικός όρος Νεότερη Εποχή ή Νεότεροι Χρόνοι αναφέρεται στην ιστορία της ανθρωπότητας μετά την Μεσαιωνική περίοδο. Περαιτέρω οι νεότεροι χρόνοι μπορούν να χωρίζονται στην Πρώιμη και την Ύστερη Νεότερη Εποχή με όριο την Γαλλική Επανάσταση και την Βιομηχανική Επανάσταση. Η Σύγχρονη Εποχή αποτελείται από τα ιστορικά γεγονότα που είναι άμεσα σχετικά με το σήμερα. 
  • In the linear, global, historiographical approach, modern history (the "modern period," the "modern era," "modern times") is the history of the period following post-classical history (in Europe known as the "Middle Ages"), spanning from about 1500 to the present. 
  • Από τον 17ο αιώνα και μετά άρχισαν να ιδρύονται εθνικές βιβλιοθήκες στα κράτη της Δυτικής Ευρώπης, οι οποίες εμπλουτίζονταν συστηματικά με βάση σχετική νομοθεσία, που προέβλεπε τη δωρεάν διάθεση τριών αντιτύπων κάθε νέας έκδοσης. Οι βιβλιοθήκες αυτές πολλαπλασίασαν τις συλλογές τους, καθώς η εγκατάλειψη πολλών μοναστηριακών κέντρων είχε ως αποτέλεσμα ολόκληρες μοναστηριακές βιβλιοθήκες να αποτελέσουν μέρος των εθνικών. Η αρχιτεκτονική τους δεν άλλαξε ουσιαστικά, παρά ακολούθησε τα πρότυπα της αρχιτεκτονικής εξέλιξης του μπαρόκ, με την ιδιοτυπία που χαρακτήριζε κάθε εποχή και περιοχή της Ευρώπης. Από τις αρχές του 19ου αιώνα, με την ανάπτυξη της Αμερικής και την οργάνωση πανεπιστημιακών κέντρων, το σκηνικό άλλαξε. Τόσο οι δημόσιες, όσο και οι ιδιωτικές συλλογές των βιβλίων, δεν είχαν στόχο μόνο να θησαυρίσουν βιβλιακό υλικό που εκδιδόταν στην Αμερική, αλλά να αποκτήσουν έντυπα συγγράμματα που απαθανάτιζαν το σύνολο της ευρωπαϊκής πνευματικής παράδοσης από τους αρχαίους Έλληνες φιλοσόφους ως τους εκπροσώπους του Δυτικού Διαφωτισμού. Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο, πολλές βιβλιοθήκες της Δυτικής και Ανατολικής Ευρώπης καταστράφηκαν και μεγάλες συλλογές βιβλίων παραδόθηκαν στην πυρά. Έτσι, έγινε επιτακτική η ανάγκη να οικοδομηθούν νέες στέγες για τα βιβλία και να αποκατασταθεί η λειτουργία μεγάλων πανεπιστημιακών κτιρίων σε πολλές περιοχές, όπως η Λειψία, το Βερολίνο και το Τόκυο. Δεν ήταν όμως μόνο αυτός ο λόγος, καθώς ο συνεχώς αυξανόμενος όγκος των εκδόσεων οδήγησε στην αντικατάσταση των παραδοσιακών εθνικών βιβλιοθηκών από νέα κτίσματα, ή στην προσθήκη νέων πτερύγων ίδιας ή διαφορετικής αρχιτεκτονικής. Τέλος, στη δημιουργία βιβλιοθηκών εθνικού χαρακτήρα συντέλεσε και η συμβολή τους στον σχηματισμό εθνικής πολιτιστικής ταυτότητας (Κ.Σπ. Στάικος, «Η Ιστορία της Βιβλιοθήκης στον Δυτικό Πολιτισμό», τόμοι Ι–V, Αθήνα, Κότινος, 2002–2012). 
  • From the 17th century onward, national libraries were founded in the states of Western Europe. They were systematically enriched in accordance with the legislation which foresaw that libraries be provided with three free copies of every new publication. Thus the national libraries were able to expand their collections, even more so since the abandonment of several monastic centres led to their book collections being incorporated into the national libraries. Their construction did not change significantly, but instead followed the evolution of baroque architecture, and its regional and temporal variations across Europe. The scenery changed again in the early 19th century with the development of the United States and the organisation of University centres. Both private and public libraries in the United States not only collected American publications; they also sought to acquire printed documents recording the whole of the European tradition, from the ancient Greek philosophers to the exponents of the European Enlightenment. After World War II, several libraries in Eastern and Western Europe were destroyed and great collections of books were consumed by fire. Thus it became imperative that new houses for books be constructed and grand university complexes were built anew in Leipzig, Berlin and Tokyo. Another reason for this expansion of libraries was the growth of the number of publications; consequently older national libraries were replaced by new buildings, or new wings of similar or different architecture were added to existing structures. Finally, national libraries became important because they also constituted an element of national identity (K.Sp. Staikos, "The History of the Library in Western Civilization", vol. I–VI, Athens/New Castle/Houten, Kotinos/Oak Knoll Press/Hes & De Graaf, 2004–2013)..